woensdag 2 januari 2013

Mentale ladingstheorie

Ongeveer een jaar geleden vroeg ik me af waarom bepaalde zaken een mentale lading met zich mee brachten. Waarom was "werk" zo negatief en "zitten" neutraal? Naar aanleiding van ervaringen natuurlijk, daar kwam ik al vrij snel achter. Wat me eigenlijk steeds meer opviel was dat het lastig was om ergens echt een positieve lading aan te verbinden. Misschien was het de tijd van het jaar of de samenloop van omstandigheden, maar toch had ik het gevoel dat de verdeling van mentale lading te sturen was.
Dat was het moment dat ik mijn theorie in de praktijk ging brengen. Ik zou willen zeggen dat ik het al helemaal had uitgedacht en er naam "mentale ladingstheorie" al aan had verbonden, maar die heb ik pas net verzonnen. Het was eigenlijk vooral een onsamenhangend experiment. Het idee was het volgende: ik zou zoveel mogelijk negatief geladen activiteiten uitvoeren, het liefst op momenten dat ik ze echt niet wilde doen (na het werk, 's ochtends vroeg etc.), het gevolg hiervan zou zijn er een mentale transitie zou plaatsvinden in de gevoelswaarde: alle negatieve momenten zouden neutraal worden en de neutrale momenten zouden verschuiven naar het, toen nog ondervertegenwoordigde, kopje "positief". Ik ben vanaf toen steeds meer gaan hardlopen, elke ochtend grondig te krant lezen en ik begon met een thuisstudie. Het gevolg; de eerste helft van het jaar heb me kapot geƫrgerd aan die vervelende activiteiten. Maar de tweede helft van 2012 is fantastisch geworden. Hardlopen is een van mijn grootste hobby's geworden, ik verslind de krant elk weekend en zelfs online lees ik doordeweeks mee. Tja, die thuisstudie, die viel in de eerste helft van het jaar en die heb ik vrijwel de gehele periode gehaat, maar ik heb het wel gehaald en het heeft me ook enorm geholpen bij de keuze voor mijn nieuwe opleiding. En die opleiding is, zeker in vergelijking met de thuisstudie, helemaal geweldig.
Experiment geslaagd? Voor mij in ieder geval wel. Ik heb nog nooit zoveel waardering voor alles gehad en blij worden van dingen waar je eerst een hekel aan had is misschien wel een van de meest magische momenten die ik heb mogen meemaken. Maar zoals ik al eerder verkondigde in dit stuk: misschien is het de tijd van het jaar of de samenloop van omstandigheden. In mijn geval mogen omstandigheden wel voor altijd zo samenlopen. En anders loop ik er gewoon keihard achteraan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten