zaterdag 7 april 2012

Mijn vleesvervangende geloof

Als er iets is dat ik waarschijnlijk mijn hele leven zal moeten verklaren, dan is het wel dat ik vegetariƫr ben. Ik kan er moedeloos van worden. Want waarom vragen mensen mij altijd een verklaring, terwijl iemand die aangeeft een religie uit te oefenen vrijwel zonder uitleg door het leven kan gaan? Een religie is voor mij nog veel minder grijpbaar en levert, in ieder geval bij mij, een stuk meer vragen op dan het schrappen van vlees van een menu. Religie lijkt wel iets te heilig te zijn, en dan doel ik eigenlijk meer op religie als gespreksonderwerp. Ik vraag dan ook regelmatig aan mensen die verklaren religieus te zijn, nadat ik heb laten blijken het interessant te vinden, waar die gedachtegang vandaan komt. Het antwoord is mij nooit echt duidelijk geworden helaas. Het feit dat ik zelf de aanwezigheid van God nooit heb mogen voelen heeft daar wellicht aan bijgedragen. Het ongemakkelijke gevoel bij het eten van vlees des te meer.
Laat ik het dit keer eens anders uitleggen. Ik wil je vragen je (voor te stellen) tanden in je eigen arm te zetten, vervolgens je ogen te sluiten en te geloven dat het niet je eigen arm is, maar een stuk vlees. Doorbijten lijkt nu toch niet zo aantrekkelijk meer door de structuur, de rauwigheid van je armvlees. Zo voelt het eten van vlees voor mij, het mag dan allemaal in leuke vormpjes gesneden zijn, er zijn vast geweldige chemicaliƫn aan toegevoegd en ook de rauwigheid is compleet verdwenen, de ongemakkelijkheid blijft voor mij. Vlees is heilig, het vlees aan mijn lichaam en dat van alle andere levenden. Vlees eten is voor mij dan ook gewoon onlogisch. Buiten dat zijn er nog meer redenen die mijn gedachtegang aansterken, zoals het milieu(43 kilo voer voor 1 kilo koe, bron), het lijden van dieren in de bio-industrie en de steeds chemischer wordende vleesindustrie.
 Ik wacht nog steeds op het moment dat ik, als ik vertel dat ik geen vlees eet, een reactie krijg zonder weerstand en achterdocht. Natuurlijk is vegetarisme geen religie, maar het verdient in mijn ogen net zoveel respect en acceptatie. En misschien zullen andere mensen die ongemakkelijkheid bij het eten van vlees niet voelen, net zoals ik die aanwezigheid van God niet voel, maar dat betekent nog niet dat je de ander moet overtuigen om niet meer in God te geloven of om weer vlees te gaan eten. Die keuze is gevoelsmatig gemaakt, of dit nou bewust is gedaan of niet. Ik hoop dat dit de situatie voor vleeseters begrijpelijk maakt of op zijn minst verduidelijkt. Maar gevoel kun je niet afdwingen en begrip helaas ook niet.
Lees verder...