dinsdag 1 maart 2011

Insomnia, deel II: Tijd voor een revolutie

Vorig jaar, rond dezelfde tijd, schreef ik al over mijn slaapprobleem, maar toen weet ik het aan mijzelf, deels klopt dat nog steeds, maar het ligt vooral aan mijn genen. Ik heb nooit goed geslapen en zal dit ook nooit kunnen. Maar ik ben niet de enige, met mij nog zo'n miljoen Nederlanders! Natuurlijk, dat is nog geen meerderheid, maar wie zegt dat wij daarom geen recht hebben om ons bioritme normaal te kunnen leven? Waarom moeten wij met ons chronische slaaptekort elke dag even vroeg aanwezig zijn als de ochtendmensen? En waarom wordt er met die concentratiebelemmering evenveel van ons verwacht? Er is hier overduidelijk sprake van overmacht en wij zouden deze intolerante 9 tot 5 regel niet meer moeten tolereren!
Komt samen nachtbrakers, want het is tijd voor een revolutie! Wij moeten ons niet meer laten onderdrukken door de ochtendmensen en hun beperkende regels. Er moeten alternatieve werk- en lestijden worden aangeboden, eventueel de optie om deze virtueel te volgen en nog belangrijker: er moet over gepraat worden. Het is niet erg als je tot 4 uur 's nachts wakker bent, je hoeft geen 8 uur per nacht te slapen! Die onrealistische richtlijn veroorzaakt alleen maar meer stress bij de slapelozen. De taboe op insomnia moet afgelopen zijn. Terugfietsen van school in het donker klinkt voor sommige niet natuurlijk, maar als ik om kwart over 8 's ochtends in het donker fiets dan voelt dat voor mij ook niet bepaald gezond. De nacht kan net zo prachtig zijn als de dag, en de avondmensen zijn net zo normaal als de ochtendmensen, het wachten is nu alleen nog op de erkenning van de maatschappij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten