maandag 15 juli 2013

Generatie Alles of toch Niets?

Afgelopen maand werd een heel issue van de Groene Amsterdammer gewijd aan ons twintigers, aan mij dus. En verrassend genoeg was het niet zo ongelofelijk deprimerend als de gewoonlijke uitspraken. Want niemand kan ontkennen hoe vaak "mijn generatie" lui, verwend en dom genoemd is. Alles wat we weten, komt uit een apparaat. Misschien is dat wel zo, maar juist daardoor zijn we flexibel, up-to-date en oneindig te benutten.
"Generatie Alles" noemt de Groene ons. En hoeveel etiketjes we wel niet hebben gehad, in deze kan ik me ongetwijfeld het
beste vinden. We willen zo min mogelijk doen, maar het meeste uit het leven halen. Eigenlijk alles. Ik wil mijn opleiding zo goed mogelijk afronden, maar ook zo veel mogelijk uitgaan en alles uitproberen. Ik leef behoorlijk riant, maar spaar ook genoeg voor later. Ik ben ook absoluut tegen armoede en uitbuiting, maar mijn eigen leven heeft op dit moment stiekem wel prioriteit. Ik eet zelf geen dieren, maar ik heb ook nog nooit een plofkip gered. Misschien ben ik wel enorm egoïstisch, omdat ik niet wekelijks met een protestbord in mijn hand sta, maar wat ook meespeelt bij onze generatie is dat "alles-aspect". Oftewel, we willen dat iedereen en alles blij is, maar we kunnen nooit alles krijgen als we ons uitermate voor extreme mening uitspreken. We kunnen nooit iedereen plezieren als we eenzijdige boodschappen verspreiden. Dat is waarom we generatie alles zijn, maar bij gebrek aan sterke woorden, zou je ons net zo goed "Generatie Niets" kunnen noemen. Ja, misschien hebben we zelf wel alles, maar weinig inhoud. Ons geheugen hangt ergens in een cloud en de enige simplistische meningsuitingen over ramsj-televisie worden geschreven met een hashtag ervoor.
Alles in de hand, maar niets in het hoofd. En nog steeds kan ik me wel vinden in de analyse van de Groene. Alleen uitersten staan vaak dichterbij elkaar dan je zou denken. Het wordt misschien tijd dat onze generatie stopt met typen en start met denken of liever nog: praten. Want als we echt alles willen bereiken, dan hebben we elkaar nodig. Een energiemonitor op je Ipad gaat de opwarming van de aarde niet stoppen en een Instagrammetje gaat het wereldvoedselprobleem ook niet mooier maken.
Maar als ik om me heen kijk denk ik dat we misschien toch wel in cloud-nothing blijven hangen, oppervlakte lijkt het nieuwe diepte te zijn. Dan blijft het toch maar bij Generatie Alles.. Gaat Voorbij.

1 opmerking: