Je neemt altijd een risico als je schrijft over iets dat nog niet voltooid is; je schrijft tenslotte ook geen recensies over boeken die je niet hebt uitgelezen. Ten minste, dat is niet de bedoeling. Toch waag ik het erop dat er in deze laatste paar dagen van 2010 weinig relevants zal gebeuren en anders kan ik het altijd later nog aanpassen, heerlijk die technologie. Een boek dat uitgegeven is, verandert niet meer, tenzij je een vernieuwde uitgave maakt, maar die oudere uitgave blijft altijd in de wereld. Dat is een van de weinige voordelen een weblog; het verandert als jij dat wil. Niet dat iemand het leest, dat is dan weer een nadeel. Maar goed, laat ik bij het onderwerp blijven; 2010.
Dat er wereldrampen zijn gebeurd en dat we een belachelijk kabinet hebben, zal je niet ontgaan zijn en daar ga ik het dus ook niet overhebben. Daar hebben we immers genoeg andere media voor die dat veel beter kunnen vertellen. Mijn 2010 is dan wel niet zo groots en misschien ook wel niet zo interessant, maar het staat wel dichterbij de doorsnee individu. Ik heb geen olielek veroorzaakt, ik heb geen gedoogsteun gegeven aan het kabinet en ik heb ook geen deeltjesversneller. Helaas.
Toch is er in mijn leven genoeg gebeurd om 2010 een memorabel jaar te noemen. Ik begon dit jaar met een nieuwe start; een nieuwe school en nieuwe hoop. Mijn toewijding werd beloond; eindelijk ging mijn schoolwerk goed en eindelijk heb ik het gevoel weer terug gekregen dat ik ook werkelijk mijn eindexamen kan halen, zonder te doubleren. Maar niets kan perfect gaan en op sociaal vlak ontstond behoorlijk wat commotie. Het klinkt behoorlijk cliché maar toch: sommige mensen zijn niet te vertrouwen.
Dit alles heeft ertoe geleid dat ik me heb kunnen ontwikkelen; ik heb meer tijd voor tekeningen, gitaar spelen en schrijven. Ik denk echt dat 2010 me heeft laten groeien als persoon en dat ik er weer veel van heb geleerd dat ik mee zal nemen in 2011. Het jaar waarin ik hoop mijn eindexamen te halen, mijn rijbewijs te bemachtigen, veel goede vrienden weet te behouden en te gaan studeren. Ik kan bijna niet wachten tot het allemaal zover is, het zal zeker een van de beste jaren van mijn leven worden, maar tot dan zal ik blij zijn met wat 2010 me heeft gebracht en daaruit meenemen wat ik later kan gebruiken. 2010, een jaar nieuwe hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten