Lijst 0, met gelijknamige kans op succes.

Het is alweer een tijd geleden dat BNN begon met het idee van het oprichten van een eigen politieke partij, Lijst 0. Inmiddels zijn we een paar maanden verder en het idee is van naïef naar stupide gegaan; er is een heel tv-programma aan gewijd waaraan iedereen aan kon deelnemen. Uit de kandidaten werden de "besten" gekozen die vervolgens verder konden naar de volgende ronde. In elke aflevering gingen er tot nu toe meerdere mensen uit de kleren of ze maakten zichzelf op een andere manier belachelijk om aandacht te zoeken. En ook de naïviteit bereikt in dit programma een toppunt: de potentiële lijsttrekkers lijken nog minder te snappen van politiek dan mijn gemiddelde medeleerlingen, ze denken door het roepen van simpele leuzen als "huisvesting en werk voor alle jongeren" zichzelf populair te maken. Feitelijk wordt er totaal niet nagedacht; er wordt beloofd om deze en nog zo'n 6 andere ideeën waar te maken, maar waar het geld hiervoor vandaan wordt gehaald vindt men niet echt een aandachtspunt. "Delegates, wake up!" werd er op zo'n moment altijd wel door iemand geroepen bij de MUN's (Model United Nations) waar ik weleens aan meedeed; er wordt alleen maar geld besteed, maar niets bezuinigd! Hoe verschrikkelijk het ook mag klinken, bezuinigen is, zeker nu, nou eenmaal cruciaal voor ons bestaan.
En niet alleen de financiële kant is bedroevend, ook hun eigen politieke idealen bedreigen ze juist met deze nieuwe partij. Veel andere, grotere partijen, zoals D'66 en de SP hebben redelijk wat gelijksoortige ideeën in hun partijprogramma staan. Het enige wat Lijst 0 hiermee veroorzaakt is een (lichte) afname in stemmen op deze partijen, wat uitermate zonde is in mijn ogen.
Toch moet ik ook toegeven; er zijn zeker een paar goede sprekers bij, een stuk of twee of drie. Hen zou ik aanraden over te stappen naar een partij met mogelijkheden. Want echt, ik schaam me diep voor deze trieste vertegenwoordiging van "de jeugd van Nederland". Ik wil alle stemgerechtigde jongeren dan ook vragen vooral niet op Lijst 0 te stemmen, mochten ze dit plan ook echt doorzetten. Lijst 0 is geen schande voor Nederland, we zijn wel wat meer rare partijen gewend (vul zelf maar in..). Een dieptepunt voor de jongeren? Ja, dat denk ik wel.

Lees verder...

Gras, gewichtloos, gelukkig.

Vandaag rook ik het voor het eerst weer dit jaar; gemaaid gras. Sommige mensen vinden het lekker ruiken, maar ik vind het stinken naar de broodjes die ik eens de hele kerstvakantie in mijn kluisje had laten liggen. Toch geeft het ook een fijn gevoel, zeker wanneer ook de zon mijn gezicht streelt als ik langs de weilanden rijd. De zomer mag dan nog ver weg zijn, gevoelsmatig duurt het niet lang meer. En ik ben gek op de zomer; de eeuwige middagen in het gras, de nachten die overgaan in ochtenden en vervagen in mijn geheugen. Het ongedwongen gevoel beheerst mijn leven, hoe paradoxaal. Af en toe voel ik het ultieme geluk, zoals ik het ervaar, slechts enkele secondes houdt het stand, een gewichtloos moment in mijn buik zou ik het noemen. Vergelijkbaar met: het moment in een achtbaan wanneer je net van de top naar beneden stormt, verliefd zijn, het heerlijke lege, schone gevoel nadat je hebt overgegeven(oke, dat heeft waarschijnlijk niet iedereen) en het moment wanneer je je gordijnen opendoet en de zon je tegemoet lacht voor een prachtige dag. Eigenlijk heb ik nog zoveel meer geluksmomenten, zo intens en hartverwarmend, dat ik eigenlijk gewoon heel erg gelukkig ben. Saai he..

Lees verder...

Dom en gelukkig met stress.

En dan ben je opeens al 17.. Niet dat het me een anders persoon maakt, maar toch weer een jaar dichterbij 18. Dat schijnt trouwens ook niet geweldig te zijn, met al die zorgtoestanden. Ik ben blij dat ik zo weinig snap van de wereld, ik maak me al genoeg zorgen om simpelere dingen. Ach, het valt eigenlijk wel mee, maar dat houd ik graag zo. Ik heb gewoon zo'n hekel aan stress en vooral:
-Als ik onvoldoendes sta
-Als ik een dubbele afspraak heb
-Als ik te laat kom(me verslaap)
-Als ik veel toetsen heb
-Als ik nog geld moet ontvangen/betalen
-Als ik iets belangrijks kwijt ben
Maar over het algemeen kan ik er gelukkig wel goed mee omgaan. En als het fout gaat kalmeer ik me met de gedachte: "Over een maand lijkt dit enorme probleem nog maar een miniscuul probleempje en over een jaar ben ik het alweer vergeten". En het werkt echt. Af en toe geeft stress ook wel een kick; hoe goed voelt het om een voldoende te halen voor een toets waar je veel stress aan hebt gehad? En hoe fantastisch is het om je Ipod weer terug te vinden achter je bed? Stress is zo slecht nog niet. Ik spreek mezelf wel lekker tegen, maar het is eigenlijk gewoon verschrikkelijk gezond(met mate, een hoge bloeddruk dan weer niet..)

It is how people respond to stress that determines whether they will profit from misfortune or be miserable.

Mihaly Csikszentmihalyi, Flow: The Psychology of Optimal Experience, 1990

Lees verder...